غزل حافظ پیشئی از عاشقان گر عاشقی هم راه گیر – پای بر فرق خداوند کلاه و جاه گیر سنگ غیرت بر سر دیندار دنیاجوی زن- داغ حسرت بر دل درویش هستی خواه گیر ز اسمان همت در آموز و تواضع از زمین- مردمی از مهرجوی و نورمهر از ماه گیر تا کی تر دامنی […]
سحر با باد میگفتم حدیث آرزومندی – خطاب آمد که واثق شو به الطاف خداوندی در هامش تحقیق حسین پژمان از نسخه ای مصراع دوم بیت غزل را به این صورت آورده است: – بوصلم مژدگانی داد الطاف خداوندی در لسان العرب/ج 10/ ص 371: وثق = الثقة : أنا واثق به، و هو موثوق […]
خدا چو صورت ابروی دلگشای توبست – گشادِ کارمن اندر کرشمه های توبست مرا و مرغ چمن را ز دل ربود آرام – زمانه تا قصب نرگس قبای تو بست ز کار ما و دل غنچه ای گره بگشود – نسیم صبح چو دل در پی هوای تو بست مرا به بند تو دوران چرخ […]